Conny Roels & Annabel Boury

Anabel Boury – psychologe op Intensieve zorg

Op Intensieve zorg zien we patiënten en hun familieleden op hun kwetsbaarst. De situatie waarin ze zich bevinden is vaak ernstig. Daarom vinden we het als team zo belangrijk om de zorg zo warm en menselijk mogelijk te maken. Familie en (ex-)patiënten laten ons ook geregeld weten hoezeer ze dat op prijs stellen.Toch blijven we zoeken naar manieren om het nog beter te doen door met hen in dialoog te gaan: waar hadden zij het moeilijk mee? Wat kunnen we in de toekomst anders doen?

Twee jaar geleden hebben we vanuit de afdeling de vzw UZ Intens opgericht om projecten te ondersteunen die de warme zorg nog kunnen verbeteren. In eerste instantie zijn we begonnen met gespreksgroepen voor ex-patiënten en hun naasten. Want een opname op Intensieve zorg is voor veel mensen een ingrijpende en schokkende ervaring die, zowel lichamelijk als psychologisch, nog lang kan nazinderen. Dit zogenaamde Post Intensive Care-syndroom (PICS) wordt vaak door hulpverleners onderschat.

Intussen zijn er ook nog heel wat andere initiatieven ontstaan zoals knutselkoffers, educatieve kinderboeken, muziek aan bed … We nemen de feedback die we krijgen altijd ter harte. Conny zei ons bijvoorbeeld dat de eindejaarsperiode extra lastig was om op bezoek te komen. Voortaan bezorgen we elke patiënt en familie een persoonlijk kaartje en voorzien we versnaperingen voor de mensen die hier noodgedwongen de feestdagen doorbrengen.

Ook de restyling van onze wachtkamer komt er op initiatief van Conny. In haar feedback liet ze weten dat ze op de afdeling een huiselijke plek miste om even tot rust te komen. Na het overlijden van haar man heeft Conny een mooie som geld ingezameld voor UZ Intens. Daarmee gaan we van de onpersoonlijke wachtruimte een echte familieruimte maken. We zijn hen daar heel dankbaar voor.